laatste weken

Nog 25 dagen en dan staat mijn afscheidsfeest gepland. De hele vakantie is het werk ver weg geweest, alleen de laatste nachten lag ik soms wakker en piekerde over alles wat komen gaat.
Zo droomde ik dat ik een afscheidsverhaal hield en niet meer uit mijn woorden kwam. Midden in de belangstelling staan vind ik toch een beetje moeilijk.

De vakantie was heerlijk en ik merkte dat ik er van genoot dat ik er niet alles in hoefde te proppen. Aan mijn nieuwe boek heb ik nauwelijks gewerkt omdat mijn Word kuren vertoonde en het bestand niet meer wilde openen. In het verleden had me dat tot wanhoop gedreven maar nu dacht ik laconiek: "dat komt dan straks wel."
Meestal kwamen we op zaterdagavond terug en ging ik maandag weer aan de slag terwijl het huis overhoop lag met vakantiespullen. Dat hoeft nu allemaal niet. Uitpakken op mijn gemak en rustig met de buren napraten over alles wat er deze zomer gebeurd is.

Mensen vragen me hoe het voelt en ik kan daar nu nog geen antwoord op geven. Ik denk dat ik er zonder veel moeite aan zal wennen. Ad, mijn partner, zal er misschien nog meer moeite mee hebben dat ik thuis ben, al dan niet aan mijn eigen werk. Maar in de vakantie (en de afgelopen jaren) heb ik gemerkt dat we heel goed ieder onze eigen gang kunnen gaan, dus dat zal wel meevallen.

Bij thuiskomst een stapel post met daartussen een overzicht van het te verwachten pensioen. Het bedrag was precies zoals het online voorgerekend was, dus ik denk dat het ook financieel moet lukken. Deze laatste weken ben ik op de Meervaart op afroep beschikbaar. De dagen zullen zich langzaam vullen met korte cursusjes Excel, Photoshop en Word en de begeleiding van een stagiaire. En op de valreep ga ik nog mee met het personeelsuitje, ook een mooi afscheid.