De tijd vliegt!

Nog 10 dagen en mijn werk bij de Meervaart zit er op. Afgelopen weken ben ik er af en toe geweest en heb een heerlijke teamdag gehad waar we in groepjes door de Jordaan gespeurd hebben. Ik zal ze missen al die leuke collega's.

In de Meervaart is ons oude kantoor is helemaal verbouwd, van twee ruimtes is een moderne grote kamer gemaakt. Dat maakt het eigenlijk gemakkelijker omdat mijn oude plekje verdwenen is. Het is wel vreemd dat ik nu geen eigen PC meer heb maar er zijn genoeg flexplekken waar ik kan werken. Er heerst een drukke energieke sfeer, Nikky en Justin hebben de regie strak in handen.

Deze week nog een klusje doen voor het kassasysteem, collega's extra uitleg geven over Excell en Photoshop en verder ben ik veel thuis. Dat betekent een hele nieuwe orde: 's  morgens geen wekker en rustig ontbijten, nog even lezen en dan de computer aan. Ik lees en verwerk mijn mail en bereid dingen voor die ik nog op de Meervaart moet doen. Daarna ga ik verder met mijn boek: 'Het Doorgeefluik' waarvan de contouren nu duidelijk zijn. Ik merk hoeveel rust ik heb als ik aan het schrijven ben, de verhalen stromen binnen.

's Middags ben ik in en rond het huis aan het werk. Ik schilder kozijnen, werk in de tuin en vind het prettig om relaxed voor de lunch en het avondeten te zorgen. Ik kom uren te kort, de tijd vliegt!

laatste weken

Nog 25 dagen en dan staat mijn afscheidsfeest gepland. De hele vakantie is het werk ver weg geweest, alleen de laatste nachten lag ik soms wakker en piekerde over alles wat komen gaat.
Zo droomde ik dat ik een afscheidsverhaal hield en niet meer uit mijn woorden kwam. Midden in de belangstelling staan vind ik toch een beetje moeilijk.

De vakantie was heerlijk en ik merkte dat ik er van genoot dat ik er niet alles in hoefde te proppen. Aan mijn nieuwe boek heb ik nauwelijks gewerkt omdat mijn Word kuren vertoonde en het bestand niet meer wilde openen. In het verleden had me dat tot wanhoop gedreven maar nu dacht ik laconiek: "dat komt dan straks wel."
Meestal kwamen we op zaterdagavond terug en ging ik maandag weer aan de slag terwijl het huis overhoop lag met vakantiespullen. Dat hoeft nu allemaal niet. Uitpakken op mijn gemak en rustig met de buren napraten over alles wat er deze zomer gebeurd is.

Mensen vragen me hoe het voelt en ik kan daar nu nog geen antwoord op geven. Ik denk dat ik er zonder veel moeite aan zal wennen. Ad, mijn partner, zal er misschien nog meer moeite mee hebben dat ik thuis ben, al dan niet aan mijn eigen werk. Maar in de vakantie (en de afgelopen jaren) heb ik gemerkt dat we heel goed ieder onze eigen gang kunnen gaan, dus dat zal wel meevallen.

Bij thuiskomst een stapel post met daartussen een overzicht van het te verwachten pensioen. Het bedrag was precies zoals het online voorgerekend was, dus ik denk dat het ook financieel moet lukken. Deze laatste weken ben ik op de Meervaart op afroep beschikbaar. De dagen zullen zich langzaam vullen met korte cursusjes Excel, Photoshop en Word en de begeleiding van een stagiaire. En op de valreep ga ik nog mee met het personeelsuitje, ook een mooi afscheid.